Поток (водный ток)
По́ток — невеликый сталый або периодично взникаючый водоток, сформованый стоком снѣговых, дождьовых вод або выходом на поверх подземных вод, обычнов довжинов 3-5 км.[1] Потокы суть найчастѣйше притоками рѣк. Точна меджинародна дефиниция, котра бы клала роздѣл меджи потоком и малов рѣков не екзистуе.
Далшы характеристикы
едітоватиДодаточныма характеристиками годна быти звивистость, нешироке устя, слабо выражена долина. Кедь не е подземных вод, лем опадовы, поток годен периодично пересыхати.[1]
Дефиниция
едітовати- Довжка току
В украинской гидрографии за нижну границю понятя малой рѣкы взята довжка од 10 км.[2] Одповѣдно поток — под 10 км.
- Плоха водозбору
Каталог рѣк Украины загорнюе водотокы довжкы од 10 км, а тыж з плохов водозбору над 25 км2, что ся може поважовати за другу подля важности часть дефиниции.[3] Одповѣдно поток е водоток з плохов водозбору под 25 км2. В Словакии и Польщи ся за поток поважуе водоток з плохов водозбору под 100 км2.[4]
Жерела и одказы
едітовати- DZUROVČIN, L.: Geomorfológia. PU FHPV, Katedra geografie a geoekológie. ISBN 80-88885-79-5 С. 124.
- Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom I. Hydronimy. Główny Urząd Geodezji i Kartografii. Warszawa 2006 Доступне онлайн
- Географічна енциклопедія України: В 3-х т. Редкол.: О. М. Маринич (відп. ред.) та ін.— К. «Українська енциклопедія» ім. М. П. Бажана, 1989—1993. Т. 2: О-З. — 480 с.: ISBN 5-88500—012—3
- Трёшников А.Ф. (гл. ред). Географический энциклопедический словарь. Понятия и термины. — М., Сов. энциклопедия, 1988. — 432 с.
- Швець Г.І., Дрозд Н.І., Левченко С.П. Каталог річок України. Видавництво АН УРСР. Київ, 1957.
Референции
едітоватиТоты даны суть часточно або цалком основаны на перекладах статей Potok на словеньскій Вікіпедії a Potok на польскій Вікіпедії.