Хмара

видима сукупность малых частіць воды або леду

Хмара є видима сукупность малых частіць воды або леду (припадно іншых латок) в атмосферї Земли або іншых планет. Хмары выникають тогды, кідь вогкость воздуху скондензує на капкы або ледовы крішталикы. Высота, в котрій ся така дїя одбывать є різна і граніця за котров ся вода в ґазовій формі мінить на капалину ся зове точка росы. Залежыть на стабілітї воздуху і множестві прітомной вогкости. Звычайна хмарна капка або ледовый крішталик мать середнїй діаметер приближно 0,01 мм. Холодны хмары творячі ся у великых вышках обсягують лем ледовы крішталикы, низшы, теплїшы хмары обсягують лем водны капкы.

Хмары кумулус, што ся творять за шумной хвілї
Хмары стратокумулус одгоры

Часто ся обявує помыленый погляд, же хмары суть зложены з водной пары. То не правда, бо сама водна пара не є видима без огляду на вышку і густоту. Хмары творить вода в капалній або певній формі.

Значіня

едітовати

Найвекше значіня хмар є в тім, же з них падать додж або снїг і вода з атмосферы ся їх посередництвом вертать назад на земный поверьх. Кідь мають капкы воды досягнути земного поверьху, мусять мати даяку мінімалну великость, жебы ся кідь падають з атмосферы не выпарили (респ. не высублімовали). Важна є тыж довжка паданя, т.є. высота хмары. З высокых і середнё высокых хмар снїг ці додж на землю не впаде, бо ся вшытко выпарить іщі перед впаджінём.