Осиф Кудзей
Осиф Кудзей (*24. фебруар 1952) — русинскый писатель, поет, перекладатель и културный дѣятель з Няґова, окрес Меджилаборцѣ. Лавреат Духновичовой (США) и Павловичовой (Словацкого литературного фонду) литературных наград (обѣдвѣ в року 2010).[1]
|
Осиф Кудзей | |
|---|---|
| |
| ФОТО | |
| Уроджѣня | фебруара 24, 1952 Нягово, окрес Меджилаборцѣ |
| Псевдоним | М. Вишнянський, Петро Лаїк, Ян О.[1] |
| Одзнакы | |
| Премія Александра Духновіча (2010) | |
| ЕСУ:587; | |
Осиф Кудзей є добрый байкарь, а з Миколаём Ксеняком творять силне байкарьске дуо в сучасній русиньскій літературї.
Міморядно духовно заложеный чоловік, котрый і в часах твердого соціалізму не переставав ходити до церькви.
Животна дорога едітовати
Выростав в набоженскы ориентованой русинской родинѣ. Через цѣлы 15 рокы быв активным участником аматерского театру свого села, переважно в фиглярных ролях, одповѣдных его натурѣ. Театер выступовав лем по русинскы диалектом свого села, хоть мав успѣх далеко за его границями, што не все любило ся тогочасным организаторам фестивальох.[3]
Закончив строярско-ставбарску промысловку в Брезнѣ (1969), де зыскав фах токаря. Працовав на фабрицѣ в Меджилаборцях (до 2012). Од року 1994 выступовав в русинскых и грекокатолицкых выданях з куртыма автобиографичныма повѣданями. Од року 2005 сполуредагуе духовны алманахы Gregokatolîćkyj rusîňskyj kalendaŕ и Artos. Пише лемковсков бесѣдов.[1][3]
В року 2010 за три найновшы зберкы поезий: Мудрость жывота (2008), Байкы-забавляйкы (2008), Байкарёвы думы (2009) — зыскав Духновичову литературну награду.[4]
Творба едітовати
Творчость Осифа Кудзея мать два выразны полы. Первый — то духовна литература властна и переклады до русинской бесѣды старославянскых церковных текстох. Другым полом е свѣтска поезия, з котрой найвыпуклѣйшы суть байкы.[3]
Осиф Кудзей автор вельох публикаций:[4]
- Акафіст священомученикови П. П. Ґойдічові (2006)
- Пацеркы (2008)
- Байкы-забавляйкы (2008)
- Мудрость жывота (2008)
- Байкарёвы думы (2009)
- Духовны піснї (2009)
- Кадило (2011)
- (Ча)байка (2012)
- Байкал (2013)
- Сміх через слызы (2013)
- Bajky, dumky i vydumky (2013)
- Bajkomat (2014)
- Šoky (2015)
- Smichoty i chmury rusiňskoj natury (2016)
- Zamiška (2017)
- Цукерь, мед і феферонкы (2018)
- Хрумкы (2019)
Жерела и одказы едітовати
- Michal Pavlič (2019). Кудзей Осиф: Публікації (по русинскы). //Сполок русиньскых писателїв Словеньска. http://rusynlit.sk/index.php/2019/05/13/1062/. [перевірено 2020-03-23].
- Кветослава Копорова (2019). Осиф Кудзей і ёго писательска дорога (по русинскы). //Сполок русиньскых писателїв Словеньска. http://rusynlit.sk/index.php/2019/04/17/945/#more-945. [перевірено 2022-02-23].
- Осиф Кудзей (2015). Осиф Кудзей, выбор з творбы (по русинскы). //Русинська Веб-книга. https://rusin8.webnode.ru/o-pisatjeljakh/z-prjashovshchiny/kudzej-osif/. [перевірено 2020-03-23].
- Марія Мальцовска (2010). Кудзей Осиф: жывотопис (по русинскы). //Сполок русиньскых писателїв Словеньска. http://rusynlit.sk/index.php/biografiji/kudzej-osyf/. [перевірено 2020-03-23].
- М. І. Мушинка (2014). Кудзей Осиф (по украинскы). //Енциклопедія Сучасної України. http://esu.com.ua/search_articles.php?id=587. [перевірено 2020-03-23].