Осиф Ґаґанець: Роздїлы міджі ревізіями

'''Осиф Ґаґанець''' (*[[10. апріля]] [[1793]], [[Вышнїй Тварожець]] - †[[22. децембра]] [[1875]], [[Пряшів]]) - вызначный русиньскый народный обродженецькый дїятель, будитель Русинів, єпіскоп Пряшівской ґрекокатолицькой єпархії.

Штудовав на Великоварадиньскій академії (1811-12) і богословскій семінарії в Тырнаві. За священика быв высвяченый в 1816 і за єпіскопа вбыв роцїменованый 1843папов Ґреґором XVI. другого авґуста 1842 <ref>[http://www.grkatpo.sk/?jozef_gaganec Офіц. стор. Пряшовского ґрекокатолицького єпіскопства/слов.]</ref>. Силно выступав проти мадярізації і підпоровав Духновіча і Добряньского. В року 1849 го закликали до Дебреціна, де тогды мала резіденцію мадярьска влада і мусив їм пояснити своє дїйствованя. По неуспішній револуції брав участь на готовлїню меморанда з пожадавками русиньского народа. У септембрі р. 1862 довєдна з русиньскыма народныма дїятелямі [[Александер Духновіч|А. Духновічом]] і [[Адолф Добряньскый|А. Добряньскым]] в [[Пряшів|Пряшові]] сполузасновав русиньску културну орґанізацію [[Общество св. Іоанна Крестителя]].