Євґеній Фенцик: Роздїлы міджі ревізіями

Вилучено вміст Додано вміст
Gazeb (діскузія | приспівкы)
м переменовав «О. Євґеній Фенцик» на «Євґеній Фенцик»: корекція назвы
Gazeb (діскузія | приспівкы)
мНемає опису редагування
Рядок 1:
'''Євґеній Фенцик''' (псевдонім Владимір) ([[5. октобра]] [[1844]], Мартинка - [[5. децембра]] [[1903]], [[Горинчово]]) - ґрекокатолицькый священик, писатель, журналіста, публіціста, русофіл.
[псеудоним Владимир]
 
== Біоґрафія ==
- ґрекокат. священик, писатель, журналіста, публиціста, русофіл
 
Народив ся 5.10.1844 в МартинціМартинцї на Підкарпатю. Вчів ся в Ужгородскій[[Ужгород]]ьскій і Сатмарьскій ґімназіях. Закінчів богословську факулту Венской[[Відень]]ской универзіты. В часах штудентскыхштудентьскых быв участный в патріотічных кружках славяньского штудентства. ВосениВ осени 1869 быв рукоположеный на священика. СлуживСлужыв в русиньскых селах Люта, Богаревиця, Буковець, Дусино, Порошково, Великый Раковець, Горинчово. Быв членом Общества[[Общество св. ВасіліяВасилія Великого. Як литерат продовжав традиції підкарпатьского будительства і ёго можеме прираховати ку єдным з последных представітелів того смеру. Свої літературны діла, вешы, драматічны діла, повести, природознавечны черты публиковав на сторінках новинок «Сђвтъ», «Новый свђтъ»,«Слово», «Листокъ». Писав по русскы. Ідеалізовав Россію, прирісовав єй месіяшску ролю ослободителю славянів. В 1885 зачав выдавати новинкы «Листокъ» і «Додатокъ» ку нёму в русиньскім языку. Так як і карпатьскы будители перед ним, писав о вшыткых проблемах тогдышнёго русиньского «|Общества». Написав «Мысли и составленіи нашей исторіи»св. ПубликовавВасилія «Очеркъ угро-русской писбменности»Великого]]. В «Листку» публиковав про священиків выще як 200 проповідёй. Рады ґаздім писав в «Додатку». Зоставив 5 учебникив про русиньскы школы: з фізікы, історії, природных наук, ґраматикы. Зоставив «Литурґику» (1878) і «Молитвословъ» (1892).
 
== Творчость ==
Переложеный вытяток із Энциклопедии Подкарпатской Руси;котрой автором є Проф. І. Поп, доктор історічных наук
 
Як літерат продовжав традіції підкарпатьского будительства і ёго можеме прираховати ку єдным з послїднїх представителїв того напряму. Свої літературны діла, вешы, драматічны діла, повести, природознавчі черты публіковав на сторінках новинок «Сђвтъ», «Новый свђтъ»,«Слово», «Листокъ». Писав по русскы. Ідеалізовав Россію, прирісовав єй месіяшску ролю ослободителю славянів. В 1885 зачав выдавати новинкы «Листокъ» і «Додатокъ» ку нёму в русиньскім языку. Так як і карпатьскы будители перед ним, писав о вшыткых проблемах тогдышнёго русиньского «Общества». Написав «Мысли и составленіи нашей исторіи». Публіковав «Очеркъ угро-русской писменности». В «Листку» публіковав про священиків выше як 200 проповідей. Рады ґаздім писав в «Додатку». Зоставив 5 учебників про русиньскы школы: з фізікы, історії, природных наук, ґраматікы. Зоставив «Литурґику» (1878) і «Молитвословъ» (1892).
 
== Література ==
Проф. І. Поп Энциклопедия Подкарпатской Руси
 
{{Біоґрафічный стыржень}}
 
[[ru:Фенцик, Евгений Андреевич]]