Алексей Ґеровскый: Роздїлы міджі ревізіями

Вилучено вміст Додано вміст
EmausBot (діскузія | приспівкы)
м Robot: Cosmetic changes
Rausch (діскузія | приспівкы)
мНемає опису редагування
Рядок 5:
Вєдно з братом Ґеоргіём в 1903 році пришов на Підкарпатьску Русь з наміром навщівити село Ізу, тогдышный центер православного руху в краю. Были заперты угорьскыма властями, дали їх до арешту в Мараморош-Сігеті і Будапешті, скады їх пустили на основі апелації посланця угорьского парла­менту, Словака Мілана Годжу, будучого премєра Чеськословеньска. Свое діятельство зачав на Буковині выданём русофільскых новинок "Русская правда" (1910-1913). Про­вокатором угорьской поліції А. Ду-лішковічом Алексій быв втягнутый вєдно з братами до православно­го руху на Підкарпатьскій Руси. Добровольно пришов на Мараморош-Сігетьскый процес (1913-1914) протів православных Підкарпатьской Руси, быв запертый австро-угорьскыма властями за русофіль-ску агітацію, обвиненый із протіштатного діятельства. В 1914 р. втік до Руська, на зачатку войны зо вступом руськых войск до ґаличіны і на Буковину А. Ґеровскый ся вернув до Чернівців в ролі "стар­шего чиновника по особным пору­чениям" при руськім губернаторови. В 1915-1917 роках быв порадцём Міністерства загранічных діл Росії в проблематіці Австро-Угорьска і Балкану. По большевіцькім пере-вороті в Руську А. Ґеровскый як монархіста брав участь у білім ру-сі, в єкатеринодарі выдавав новинкы "Сдиная Русь", быв притомный в поході Добровольной армады Денікіна. Роспад білого руху, окупація ґаличіны Польском, Буковины Румуньском, зужує поле діятельства А. Ґеровского і застав­лять го сконцетровати ся на проблематіку Підкарпатьской Руси.
 
На Підкарпатьскій Руси в 20-ых роках снажыв ся зьєдинити силы русофілів і православной церькви, вів русофільску аґітацію край­него заміряня. Обвинив владу Чеськословеньска з несповніня своїх обіцянь штодо Підкарпать­ской Руси і єй автономії на основі Сан-Жерменьского договору. Брав участь на конгресі народностных меншин в Женеві, выступав із протічеськословеньскыма высту­пами, острыма нападами на міністра загранічных діл Чеськосло­веньска Е. Бенеша. В 1927 році быв выстягованый із ЧСР, одышов до Югославії, де створив "Карпаторусский комитет" (1927-1929). 3 цілём здобываня фінанцій оды­шов до США, де став на чело "Карпаторусского союзу" (1935-1938). За ёго пінязі підпоровав ру-офільскы силы на Підкарпатьскій Руси. 3 ініціатівы А. Ґеровского в 1936 року в Ню-Ёрку была створена пресаґентура КАРУС, задачов котрой было інформовати америцькых Русинів о сітуації на Підкар­патьскій Руси, подля інформацій Міністерства загранічных діл ЧСР тоту агентуру фінанцовали НімецькоНїмецько і Мадярьско. 12.-13.2.1937 року з ініціатівы А. Ґеровского в Ню-Ёрку быв Конгрес підкарпатьскых Русинів, котрый дав ултіма-івну подмінку даня Підкарпатьскій Руси автономії за два місяці. То было прічінов ускоріня в парламенті ЧСР законодарного проекту про першу етапу автономії Підкар­патьской Руси.
 
В часі крізы 1938 року А. Ґе­ровскый актівно выступав з підпоров автономістічных сил в Чесько-словеньску. На челі делегації америцькых русиньскых орґанізацій пришов до Прагы. На Підкарпать­скій Руси снажыв ся обєдинити русофілів і українофілів на антічеськословеньскій платформі. Зась быв выстягованый із Чесько­словеньска. В септембрі 1938 року вів переговоры про одрыв Підкар­патьской Руси од Чеськословеньска і підпорі мадярьской влады русофілам по припоїню Підкарпатьской Руси к Мадярьску. Ёго переговоры не мали належный выслідок, за то одышов до Югославії.