Петро Лизанець: Роздїлы міджі ревізіями

'''Петро Лизанець''', *[[2. юл]] [[1930]] — доктор филологии, професор, Заслуженый дѣятель наукы и техникы Украины, директор-закладатель Центра гунгарологии Ужгородской универзиты, мадярско-украинскый лингвист и лексикограф.<ref name=Nitka2018>Василь Нитка (2018)</ref><ref name=Magocsi>Павло Роберт Маґочій</ref>

Пришов на свѣт яко старшый з пяти дѣтей в родинѣ сельского газды, котра ся в року 1936 переселила до Береговского району в новоселицю Шом-Колония, де тяжкым трудом, осушуючи болота, мала можность достати землю и розгаздовати ся. Тут за­кончив зачаточну школу, пак три класы мукачовской горожанкы (1941–1944). З октобра 1944 продовжив науку в береговской гимназии, котру закончив в року 1948. Ладив слѣдами отця быти сельскым газдом, але того року зачала ся колективизация, од родины забрали вшитко: землю, статок и серсамы, и за газдованя мусѣв забыти. Того ж року пошов на украинску филологию до недавно створеной Ужгородской универзиты, яку за­кон­чив з одзначѣньом в року 1953. Дале была ашпирантура (1953–1956), кандидатска на тему: “Українські говірки Затисся Виноградівського району Закарпатської області” (1959), пак в року 1966 быв выбраний за ведучого катедры мадярской филологии, котрым зоставав по рок 2015. В року 1971 з дисертациов на тему: “Угорські запозичення в українських говорах Закарпаття. Угорсько–українські міжмовні кон­такти” зыскав ступень доктора филологии. Дисертация, до року 1976 поступно опубликована в трьох томах, была высоко оцѣнена не лем в [[СССР]], але и в заграничу ([[Канада]], [[Германия]], [[Польща]], [[Словакия]], [[Мадярщина]], [[Югославия]]). Быв деканом филологичной факулты Ужгородской универзиты (1977–1984). В року 1988 став ся директором-закладательом Центра гунгарологии. В роках 1992–2003 опубликовав “Атлас угорських говорів Закарпаття” в трьох томах.<ref name=Nitka2018/>

Петро Лизанець поважуе важным навернутя историчных назв сел [[Подкарпатска Русь|Подкарпатской Руси]], котры были змѣнены (украинизованы) комунистичным режимом по ликвидации автономии края и перетворѣню його в область Украины (1946).<ref name=Nitka2019>Василь Нитка (2019)</ref>