Як літерат продовжав традіції підкарпатьского будительства і ёго можеме прираховати ку єдным з послїднїх представителїв того напряму. Свої літературны діла, вешы, драматічны діла, повести, природознавчі черты публіковав на сторінках новинок [[Новинка Свѣтъ|«СђвтъСвѣтъ»]], «Новый свђтъсвѣтъ»,«Слово», «Листокъ». Писав по русскы. Ідеалізовав Россію, прирісовав єй месіяшску ролю ослободителю славянів. В 1885 зачав выдавати новинкы «Листокъ» і «Додатокъ» ку нёму в русиньскім языку. Так як і карпатьскы будители перед ним, писав о вшыткых проблемах тогдышнёго русиньского «Общества». Написав «Мысли и составленіи нашей исторіи». Публіковав «Очеркъ угро-русской писменности». В «Листку» публіковав про священиків выше як 200 проповідей. Рады ґаздім писав в «Додатку». Зоставив 5 учебників про русиньскы школы: з фізікы, історії, природных наук, ґраматікы. Зоставив «Литурґику» (1878) і «Молитвословъ» (1892).
