Афон
Афо́н (ґрец. Άθως, в ґрецькых жерелах офіціально называт ся Сятая Гора, ґрец. Άγιο Όρος, «А́йо О́рос») — гора (высота 2033 м) и май великый у світї избор православного монашества на пувострові Айон-Орос на сїверо-восточному берегови Ґреції, помежи заливами Айон-Орос (Сингітікос) и Іерисос (Акантіос) Егейського моря.
| Афон | |
|---|---|
| Όρος Άθως | |
.jpg) | |
| Держава |  Ґреція
|
| Подрядность | Айон-Орос |
| Розлога | 33 042 гектар |
| Центер | Каріес |
 Медия на ВикискладѣVIAF:316402195;GeoNames:736629; Ту можуть быти податкы з Wikidata, не контролованы авторами статѣ | |
В системі адміністративных району Ґреції є назва «Автономна монашоська держава Сятої Горы» (ґрец. Αυτόνομη Μοναστικὴ Πολιτεία Αγίου Όρους) из статусом самоуправляємого сообщества 20 православных монастырю, котрі находят ся непосередньо в церковнуй юрисдикції Константинопольського патріарха (з 1312. года).
Сувернітет Ґреції над пувостровом закріпленый Лозанськым договором 1923. года; режим самоуправленя базірує ся на положенях первого Устава Сятої горы Афон («Тра́госа»), утверженого Хрисову́лом імператора Іоана Цімісхія в 972. годови.
В одличії уд булшої части Константинопольського патріархата, на Афоні хоснує ся юліанськый календарь, в тому числови в адміністративных документах.
Обывательство Афона по переписови 2011. года склало 1811 чоловік[1], густота — 5,4 чоловік на квадратный кілометр[2]. Для рувняня, в 1903. годови обывательство горы Афон склало приблизно 7432 чоловік, а в 1917. годови — дись 10 500 чоловік. В 1815. годї, по словам єдного товдышнього паломника, число обыватилю достигло 40 тисяч, но через дакулько году, пуд угрозов турецького меча, устало ся не булш єдної тисячі[3]. Ид 1846. годови число обыватилю выросло до 10 тисяч[4].
Для православных всього світа — єдно из главных сятых міст, рахує ся як земна Доля Богородицї. Обєкт Всесвітнього наслїдства ЮНЕСКО.
Жонам, а самицям хотьякої звірины не слобудно навщивляти Афон.
Удкликованя едітовати
Тоты даны суть часточно або цалком основаны на перекладї статї Афон на російскій Вікіпедії (чісло ревізії не было становлене).
- ↑ Πίνακας αποτελεσμάτων Μόνιμου Πληθυσμού-Απογραφής 2011 (по el). Ελληνική Στατιστική Αρχή. 2014-03-20. Archived from the original on 2015-11-13. https://web.archive.org/web/20151113175736/http://www.statistics.gr/documents/20181/1210503/resident_population_census2011rev.xls/956f8949-513b-45b3-8c02-74f5e8ff0230. [перевірено 2017-10-22].
- ↑ Δελτίο τύπου. Ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της Απογραφής Πληθυσμού-Κατοικιών 2011 για το Μόνιμο Πληθυσμό της Χώρας (по el). Ελληνική Στατιστική Αρχή. 28 Δεκεμβρίου 2012. Archived from the original on 2013-12-28. https://web.archive.org/web/20131228084746/http://www.tovima.gr/files/1/2012/12/28/apografi2011.pdf. [перевірено 2017-06-04].
- ↑ 193. О предвозвещениях и наступлении бедствий Горы Афонской, около 1818 года // Схиигумен Парфений (Агеев). Сказание о странствии и путешествии по России, Молдавии, Турции и Святой Земле. Том 2. Archived from the original on 2021-01-23. https://web.archive.org/web/20210123010245/https://azbyka.ru/otechnik/Parfenij_Ageev/skazanie-o-stranstvii-i-puteshestvii-po-rossii-moldavii-turtsii-i-svjatoj-zemle-tom-2/. [перевірено 2023-06-07].
- ↑ 197. Бегство афонских монахов и паки население Афонской Горы // Схиигумен Парфений (Агеев). Сказание о странствии и путешествии по России, Молдавии, Турции и Святой Земле. Том 2. Archived from the original on 2021-01-23. https://web.archive.org/web/20210123010245/https://azbyka.ru/otechnik/Parfenij_Ageev/skazanie-o-stranstvii-i-puteshestvii-po-rossii-moldavii-turtsii-i-svjatoj-zemle-tom-2/. [перевірено 2023-06-07].